OBRÓBKA DREWNA

Obróbka drewna – szereg procesów technologicznych w celu nadania obrabianemu drewnu odpowiedniego wymiaru i kształtu, usunięcie wad drewna i poprawa jego cech naturalnych. Rodzaje obróbki drewna:
Mechaniczna ręczna lub maszynowa:
-         korowanie drewna
-         cięcie – skrawanie
-         łupanie lub rozdrabnianie
-         obróbka plastyczna: ściskanie, walcowanie, gięcie, prasowanie
Cieplno – wodna – hydrotermiczna:
-         warzenie drewna
-         parowanie drewna
-         suszenie drewna
Fizykochemiczna :
- uzyskuje się materiały drewnopochodne
Chemiczna – dawniej nazywana przerobem drewna:
- wyodrębnianie z drewna substancji składowych np. celuloza, węgiel drzewny,  terpentyna, garbniki
Obróbka drewna pierwiastkowa:
- uzyskuje się półfabrykaty np. forniry, mączka drzewna, materiały tarte
Wtórna:
- uzyskuje się gotowe wyroby np. meble, wełna drzewna, stolarka budowlana

I. Tarcica - materiał, który otrzymujemy po wzdłużnym przepiłowaniu kłody drewna. Zakład, przedsiębiorstwo, w którym produkowana jest tarcica nazywamy tartakiem.

Pozyskiwana tarcica, w zależności od zastosowanego sposobu przetarcia, posiada różne właściwości techniczne. Przecieraniem, przetarciem określa się rozpiłowanie wzdłużne kłody drewna. W tartakach stosowane są dwie metody: przetarcie grupowe i przetarcie pojedyncze. Przetarcie grupowe to takie, w trakcie którego kłoda jest rozpiłowywana przez co najmniej dwie piły. Przy przetarciu pojedynczym, jedna piła piłuje kłodę. Rozróżniamy trzy podstawowe typy przetarcia grupowego:
a) jednokrotne "na ostro" w wyniku, którego produkowana jest tarcica nieobrzynana,
b) dwukrotne, kłoda przechodzi dwa razy przez trak-piła ramowa, w wyniku którego powstaje tarcica obrzynana.
Do tej grupy można zaliczyć przetarcie krzyżowe, które polega na rozcięciu rdzenia drzewa, tak pozyskana tarcica posiada lepsze właściwości techniczne, 
c) promieniowe, stosowane do produkcji tarcicy specjalnego przeznaczenia, na przykład wykorzystywana do produkcji okien, ram okiennych, konstrukcjach domów,

II. Tarcica - podział według gatunku drewna.
Tarcicę dzielimy na:
a) liściastą
b) iglastą.

Tarcica liściasta powstaje po przetarciu kłód drzew, które posiadają duże, wykształcone liście. Cechą charakterystyczną jest porowata powierzchnia. Pory to otwarte komórki drewna, które służą do transportu wody w górę pnia drzewa. Liście tych drzew opadają na zimę, do drzew liściastych zaliczamy: dąb, buk, jesion, brzozę, topolę, osikę. Tarcica pozyskana z tego rodzaju drzew posiada dużą gęstość i przeważnie większą twardość niż tarcica iglasta. Do wyjątków możemy zaliczyć: drewno osikowe, drewno z balsy. Są one znacznie bardziej miękkie niż tarcica iglasta. Tarcica liściasta, ze względu na swoje walory estetyczne, nadaje się świetnie do celów dekoracyjnych. Wykorzystywana jest w produkcji: okien, podłóg, schodów, mebli, wyrobów codziennego użytku, podkładów kolejowych. Sporadycznie jest wykorzystywana do celów konstrukcyjnych, barierę stanowi wysoka cena.