środa, 5 stycznia 2011

DREWNO PÓŁTWARDE

DREWNO PÓŁTWARDE 
Skróty stosowane :
D = gęstość, ciężar właściwy,
h = wysokość drzewa ,
ø = średnica pnia










DREWNO


Drewno, jedno z najszlachetniejszych tworzyw naszego globu, swymi szczególnymi właściwościami Fizycznymi, swą wewnętrzną budową, zewnętrzną powierzchnią, barwą i połyskiem nabiera pod dłutem snycerza swoistych kształtów o indywidualnym wyrazie, niedających się powtórzyć w innym materiale. Swój własny kształt przestrzenny, własny relief i fakturę mają dzieła snycerskie, wyrobione z licznych polskich drzew iglastych i liściastych. Zewnętrzne lico drewna, jeżeli nie zakryły go nałożone nań obce powłoki, wywołuje zachwyt niepowtarzalną budową komórek, barwą i pełną życia grą świateł. Nic dziwnego, że od wieków fascynuje umysł i pobudza wyobraźnię artystów silniej aniżeli wszelkie inne tworzywa, zbudowane z nieorganicznej materii.
Drewniana faktura najstarszych dzieł snycerskich powleczona oleistymi lub żywicznymi impregnatami pozostawała zwykle w swym naturalnym stanie. W czasach gotyku barwiono powierzchnie rzeźb przez nasączanie surowego drewna kolorowymi substancjami albo też przez nakładanie kryjących farb na położony uprzednio kredowo - klejowy grunt. Naprawiana z biegiem lat i odświeżana polichromia tworzyła nawarstwioną obcą skorupę, zacierającą ostrość form plastycznych rzeźby i fakturę surowego drewna.
Zabieg ten chronił wprawdzie powierzchnię drewna przed agresją wilgoci i szkodników biologicznych, lecz utrudniał transpirację tkanki drzewnej i tworzył błonę zasłaniającą ślady obecności owadów. Barokowe nastawy ołtarzy i meble kościelne przewidziane do pozostawienia w naturalnej fakturze drewna powlekano pokostem lnianym na gorąco, a następnie bursztynowym werniksem.
W dawnych warsztatach snycerskich stosowano wypróbowane przez wieki i niezawodne środki zapobiegające destrukcji drewna i sposoby jego ochrony, jak o tym świadczą liczne przykłady przetrwania rzeźb i sprzętów, zagrożonych nieraz zniszczeniem.
Z dawien dawna dobierano do robót snycerskich takie gatunki drewna, które wyróżniały się pewnymi zaletami technicznymi, mianowicie zwięzłością, sprężystością i wytrzymałością, a jednocześnie zapewniały nieodkształcalność formy i trwałość artystycznego dzieła. Sprawdzianem ich zalet była odporność na działanie szkodników biologicznych i wpływów atmosferycznych, a użyte w stanie powietrznosuchym nie ulegały dalszym skurczom, spękaniu i paczeniu. Na rzeźby figuralne ustawiane wewnątrz pomieszczeń używano gatunków liściastych. Preferencją cieszyła się lipa, a także jawor i grusza, rzadziej zaś jesion. Na sprzęty stosowano dąb, buk, jesion, wiąz, grab i niektóre gatunki drzew iglastych. Rzeźbione elementy budowli — portale, ościeża drzwiowe, belki stropowe i słupy — wykonywano z drewna bukowego, dębowego, z modrzewia bądź też odziomkowych partii sosny.
W ślad za wzrostem zamówień na coraz to trudniejsze pod względem technicznym zadania  snycerskie zaczęto dobierać asortymenty drewna najwyższej jakości, a mianowicie środkową, twardzielową, część pnia, bezsęczną, o włóknach prostych i nie powichrzonych, z drewna pozyskanego ze ścinki jesienno - zimowej, wysuszonego na wolnym powietrzu.
Ostatnimi czasy z braku odpowiednich gatunków wysuszonego drewna, odpornego na porażenia przez szkodniki, ludowi snycerze posiłkują się sklejką jako tworzywem kompozycji o płaskim reliefie. Uzbrojeni w ostre narzędzia, niekiedy zmechanizowane, pokonują trudności rzezania w tym twardym materiale, uwarstwionym krzyżowo wzdłuż i w poprzek włókien (Feretrony w kościele parafialnym w Wyszkowie, woj. ostrołęckie, wykonane przez miejscowego stolarza Czesława Szklarskiego).
O budowie drewna stanowią — widziane w przekroju poprzecznym pnia (konara, gałęzi) — rdzeń, twardziel i biel, przewody soków komórkowych, promienie rdzeniowe, miazga i kora. Wokół rdzenia zbudowanego z miękkiej i kruchej tkanki obrastają dwuwarstwowe słoje roczne, z których warstwa wewnętrzna późnego przyrostu jest ciemniejsza i twardsza, a zewnętrzna wczesnego przyrostu jest jaśniejsza. Im większy jest udział późnego przyrostu, tym wyższą jakość techniczną ma drewno.
Słoje roczne grupują się w dwu kręgach — wewnętrznym twardzielowym obrastającym rdzeń, zazwyczaj ciemniejszym, i zewnętrznym, bielastym, jaśniejszym. W niektórych gatunkach drzew (świerk i jodła) twardziel nie różni się barwą od bieli, a tylko mniejszym stopniem zawartości wody. Istnieją również gatunki beztwardzielowe, przewodzące soki całym swym przekrojem (buk, brzoza). Jedną z charakterystycznych cech drewna jest niejednolitość budowy, składającej się z wielocząsteczkowych związków organicznych, wśród których najważniejszą rolę spełniają:
— celuloza (błonnik), główny składnik błony komórkowej, budujący szkielet drewna;
lignina (drzewnik), substancja wielocząsteczkowa, impregnuje
drewniejące błony komórkowe;
— substancje towarzyszące: żywica, woski, barwniki, garbniki i in.
Trwałość drewna zależy od udziału ligniny i substancji towarzyszących
w jego składzie chemicznym. Celuloza jest nieodporna na działanie
rozkładowe grzybów, lignina natomiast ma własności grzybobójcze.
Większa trwałość drewna twardzielowego aniżeli bielastego wynika
z zawartości garbników, barwników i żywic, spełniających rolę naturalnych środków antyseptycznych.



OBRÓBKA DREWNA


Obróbka drewna – szereg procesów technologicznych w celu nadania obrabianemu drewnu odpowiedniego wymiaru i kształtu, usunięcie wad drewna i poprawa jego cech naturalnych. Rodzaje obróbki drewna:
Mechaniczna ręczna lub maszynowa:
-         korowanie drewna
-         cięcie – skrawanie
-         łupanie lub rozdrabnianie
-         obróbka plastyczna: ściskanie, walcowanie, gięcie, prasowanie
Cieplno – wodna – hydrotermiczna:
-         warzenie drewna
-         parowanie drewna
-         suszenie drewna
Fizykochemiczna :
- uzyskuje się materiały drewnopochodne
Chemiczna – dawniej nazywana przerobem drewna:
- wyodrębnianie z drewna substancji składowych np. celuloza, węgiel drzewny,  terpentyna, garbniki
Obróbka drewna pierwiastkowa:
- uzyskuje się półfabrykaty np. forniry, mączka drzewna, materiały tarte
Wtórna:
- uzyskuje się gotowe wyroby np. meble, wełna drzewna, stolarka budowlana

I. Tarcica - materiał, który otrzymujemy po wzdłużnym przepiłowaniu kłody drewna. Zakład, przedsiębiorstwo, w którym produkowana jest tarcica nazywamy tartakiem.
Pozyskiwana tarcica, w zależności od zastosowanego sposobu przetarcia, posiada różne właściwości techniczne. Przecieraniem, przetarciem określa się rozpiłowanie wzdłużne kłody drewna. W tartakach stosowane są dwie metody: przetarcie grupowe i przetarcie pojedyncze. Przetarcie grupowe to takie, w trakcie którego kłoda jest rozpiłowywana przez co najmniej dwie piły. Przy przetarciu pojedynczym, jedna piła piłuje kłodę. Rozróżniamy trzy podstawowe typy przetarcia grupowego:
a) jednokrotne "na ostro" w wyniku, którego produkowana jest tarcica nieobrzynana,

b) dwukrotne, kłoda przechodzi dwa razy przez trak-piła ramowa, w wyniku którego powstaje tarcica obrzynana.
Do tej grupy można zaliczyć przetarcie krzyżowe, które polega na rozcięciu rdzenia drzewa, tak pozyskana tarcica posiada lepsze właściwości techniczne, 

wtorek, 4 stycznia 2011

Gatunki drewna miękkie

DREWNO MIĘKKIE
Skróty stosowane w opisie próbek drewna:
  • D = gęstość, czyli ciężar właściwy (drewno suche i świeżo ścięte)
  • h = wysokość drzewa,
  • o = średnica pn

niedziela, 2 stycznia 2011

Postzrzanie drewna



 Produkt Age-it-Easy firmy Micro Mark, który to nanosi się na drewniane elementy w celu ich postarzenia. Niestety, nie można go dostać w Europie, a firma Micro Mark nie wysyła substancji chemicznych poza granicę USA.  Jest alternatywa  wykonania podobnego specyfiku samemu. 

 Sposób przyciemnienia zależy od rodzaju drewna.
Sposób przyrządzenia tego specyfiku jest banalnie prosty. Do słoiczka wkładamy troszkę waty metalowej (wełny stalowej), która to jest dostępna w sklepach typu Castorama czy też Praktiker i bardzo dobrze nadaje się do wygładzania powierzchni. Następnie zalewamy ją octem spirytusowym. Tak przygotowaną mieszankę odstawiamy, na co najmniej 24 godziny. Im dłużej wata metalowa będzie zanurzona w occie, tym mikstura będzie mocniejsza.
Sposób użycia jest również prosty, mianowicie wykorzystujemy herbatę np. Lipton, z której przygotowujemy mocny wywar.Jedną torebkę zalać wodą do 1/3 wysokości szklanki. Kiedy herbata się mocno zaparzy, nakładamy ją przy użyciu pędzla na drewno i czekamy aż wyschnie (herbata nie musi być gorąca). Po wyschnięciu drewna nanosimy przygotowaną wcześniej przez nas miksturę z waty metalowej i octu.  W celu zróżnicowania wyglądu możemy element drewniany delikatnie przeszlifować.
Jak widać przygotowanie mikstury jest proste, sposób nakładania również, a efekt bardzo ciekawy.

środa, 29 grudnia 2010

Farby do drewna.


Coraz więcej ludzi w naszym kraju decyduje się na budowę domów całorocznych drewnianych, lub staje się właścicielami drewnianych domków letniskowych. Drewno jest materiałem naturalnym i pięknym samym w sobie.

Szczególnie nowe drewno posiada niezwykłe walory estetyczne. Niestety z wiekiem drewno, może stracić wiele ze swojego uroku. Stanie się tak na pewno jeżeli nie będziemy potrafili o nie odpowiednio zadbać. Jakie drewno najlepiej stosować na zewnątrz ze względu na jego właściwości i odporność na działanie szkodliwych czynników, oraz w jaki sposób odpowiednio zaimpregnować je aby jak najdłużej cieszyły wzrok, postaram się Państwu przybliżyć w niniejszym artykule.
Wybierając drewno na zewnątrz musimy pamiętać, że jego właściwości są pochodną wielu cech m. in. struktury drewna, oraz jego składu, sezonowania i suszenia, strugania, przechowywania, prawidłowego montażu. Równie ważny jest również późniejszy odpowiedni dobór impregnatu, czy farby do drewna.
Cedr czerwony jest materiałem idealnym do zewnętrznego zastosowania. Cedr naturalnie rośnie w surowym klimacie podbiegunowym. Co za tym idzie jest drewnem bardzo stabilnym, oraz posiada wysoką odporność na czynniki atmosferyczne, korzystne właściwości termoizolacyjne, a także niezwykłe walory estetyczne. Cedr posiada kolory od beżowego do ciemnobrązowego.
Modrzew syberyjski jest drewnem pozyskiwanym w surowym syberyjskim klimacie. Jest drewnem o małych przyrostach rocznych, lecz bardzo wytrzymałym. Występuje w kolorze brunatno-miodowo-czerwonym. Modrzew z czasem pokryje się patyną (szary kolor).
Świerk skandynawski jak może wskazywać na to jego nazwa pochodzi ze Skandynawii. Materiał ten charakteryzuje się jasnym kolorem z lekko żółtawym zabarwieniem, często nazywane bywa drewnem białym. Różni się od rodzimego świerku znacznie atrakcyjniejszą fakturą drewna, posiada mniej sęków oraz niewielkie przyrosty roczne, co ma istotny wpływ na wytrzymałość drewna.
Okoume to odmiana drewna, która od niedawna jest spotykana jako materiał wykończenia ścian budynku. Naturalne drewno okoume występuje w kolorach od jasno różowego do brązowego, bywa często wybarwiane (np. lazurami impregnującymi) na tysiące kolorów, dzięki czemu w łatwy sposób można dobrać kolor elewacji do pozostałych wykończeń budynku.
Równie ważnym aspektem jak sam wybór odpowiedniego gatunku jest prawidłowa impregnacja surowca. Impregnacja jest to proces, w którym nasycamy tkankę drzewną preparatami chemicznymi, posiadającymi właściwości grzybobójcze, owadobójcze oraz ognioochronne. Następnym procesem po dokonaniu impregnacji powinno być bejcowanie, które zapewni nie tylko odpowiednie wybarwienie drewna ale także uchroni drewno przed szkodliwym działaniem promieni UV. Po zabejcowaniu drewna warto także je polakierować, co z pewnością zwiększy jego odporność na korozje mechaniczną, a także wydobędzie głębię rysunku drewna.
Na naszym rynku dostępne są preparaty nazywane lazurami i łączą one w sobie zarówno impregnat, bejcę, oraz lakier co pozwoli za jednym zamachem wybarwić drewno jak i zwiększyć jego ochronę na szkodliwe czynniki atmosferyczne.
Cedr czerwony jest materiałem idealnym do zewnętrznego zastosowania. Cedr naturalnie rośnie w surowym klimacie podbiegunowym. Co za tym idzie jest drewnem bardzo stabilnym, oraz posiada wysoką odporność na czynniki atmosferyczne, korzystne właściwości termoizolacyjne, a także niezwykłe walory estetyczne. Cedr posiada kolory od beżowego do ciemnobrązowego.
Modrzew syberyjski jest drewnem pozyskiwanym w surowym syberyjskim klimacie. Jest drewnem o małych przyrostach rocznych, lecz bardzo wytrzymałym. Występuje w kolorze brunatno-miodowo-czerwonym. Modrzew z czasem pokryje się patyną (szary kolor).
Świerk skandynawski jak może wskazywać na to jego nazwa pochodzi ze Skandynawii. Materiał ten charakteryzuje się jasnym kolorem z lekko żółtawym zabarwieniem, często nazywane bywa drewnem białym. Różni się od rodzimego świerku znacznie atrakcyjniejszą fakturą drewna, posiada mniej sęków oraz niewielkie przyrosty roczne, co ma istotny wpływ na wytrzymałość drewna.
Okoume to odmiana drewna, która od niedawna jest spotykana jako materiał wykończenia ścian budynku. Naturalne drewno okoume występuje w kolorach od jasno różowego do brązowego, bywa często wybarwiane (np. lazurami impregnującymi) na tysiące kolorów, dzięki czemu w łatwy sposób można dobrać kolor elewacji do pozostałych wykończeń budynku.
Równie ważnym aspektem jak sam wybór odpowiedniego gatunku jest prawidłowa impregnacja surowca. Impregnacja jest to proces, w którym nasycamy tkankę drzewną preparatami chemicznymi, posiadającymi właściwości grzybobójcze, owadobójcze oraz ognioochronne. Następnym procesem po dokonaniu impregnacji powinno być bejcowanie, które zapewni nie tylko odpowiednie wybarwienie drewna ale także uchroni drewno przed szkodliwym działaniem promieni UV. Po zabejcowaniu drewna warto także je polakierować, co z pewnością zwiększy jego odporność na korozje mechaniczną, a także wydobędzie głębię rysunku drewna.
Na naszym rynku dostępne są preparaty nazywane lazurami i łączą one w sobie zarówno impregnat, bejcę, oraz lakier co pozwoli za jednym zamachem wybarwić drewno jak i zwiększyć jego ochronę na szkodliwe czynniki atmosferyczne.

Wymarzone wnętrze w rustykalnym trendzie

<h2>Wymarzone wnętrze w rustykalnym trendzie</h2>
<p>Autorem artykułu jest Emilia Markowicz</p>
<br />
Dostępność wielkich sklepów z wyposażeniem wnętrz rozleniwia wyobraźnię. Z braku czasu i pomysłu decydujemy się na sprawdzone, typowe, niczym szczególnym niewyróżniające się meble powstające w tysiącach egzemplarzy. Z takim wyborem łączy się nuda i swego rodzaju nijakość.<br />
<p>Wyobraźmy sobie, że wchodzimy do pomieszczenia i od razu znajdujemy się w innym wymiarze. Inny świat wyznaczają meble i dekora<img alt="Wymarzone wnętrze w rustykalnym trendzie" src="http://artdecor24.pl/images/thumbs/s/piekna-komoda-w-stylu-biedermeier-546_590x0.jpg" style="border: 0; float: left; margin: 5px;" height="186" width="209" />cje stylizowane na te pochodzące z minionej epoki. Niebanalne wykończenie, ślady mające symulować wcześniejsze użytkowanie mebla -  to tylko oryginalna dekoracja - meble są całkiem nowe i nieużywane przez nikogo. Za ich celowo postarzałą powierzchnią kryją się bardzo funkcjonalne przedmioty. Poza pojemnymi półkami, szufladami oraz szafkami oferują one wymiary pozwalające na bardzo łatwe wkomponowanie ich w dane wnętrze. Ich design czyni je lekkimi i  zgrabnymi meblami.</p>
<p>Oryginalność mebli rustykalnych to przede wszystkim delikatna ich oprawa z lekkimi akcentami dekoracyjnymi. Przepiękna snycerka podkreślająca naturalne piękno drewna i kryjących się za nim możliwości na długo przykuwa spojrzenie, nie pozwalając o sobie zapomnieć. Zdobione uchwyty czynią każdy moment użytkowania mebla niesamowitą przygodą. Przetarcie farby oraz wygląd sugerujący wieloletnie użytkowanie mebli nadaje im wyglądu drogich antyków!</p>
<p>W ofercie sklepów z rustykalnymi dekoracjami znaczące miejsce zajmują produkty stylizowane na te wykonane w XIX wieku. Propozycje w stylu Shabby Chic pozwalają nadać wnętrzom bardzo kobiecego charakteru. Założeniem ich jest podkreślenie romantycznego charakteru wielu przedmiotów i mebli, które stylizuje się na przedmioty „znające dawne czasy". Charakterystyczne dla tej propozycji jest wykorzystywanie lekkich, rozmytych kolorów - bieli, bladych róży, szarości, błękitów oraz lekkich zieleni.<img alt="Wymarzone wnętrze w rustykalnym trendzie" src="http://artdecor24.pl/images/thumbs/s/sekretarzyk-z-nadstawka-w-stylu-vintage-2427_590x0.jpg" style="border: 0; float: right; margin: 5px;" height="195" width="187" /></p>
<p>Stylowa witryna, czy toaletka, stoły z blatem pokrytym poprzecieraną farbą, „dotknięte przez upływający czas" dywaniki na ściany, romantyczne pikowane narzuty na łóżko, ozdabiane poduszki, czy ażurowe lampy doskonale podkreślają i jednocześnie tworzą niepowtarzalny styl Shabby Chic.</p>
<p>Romantyczny rustykalny styl to propozycja dla wszystkich tych, którzy chcą zaaranżować we własnym domu, czy mieszkaniu niesamowite wnętrze, z którego tchnie całe piękno minionych czasów. Wystarczy trochę wyobraźni, by zamienić sypialnię, salon, czy pokój dla dziecka w piękne i niepowtarzalny pokój, w którym zarówno każda młoda dama, jak i jej mama poczują się jak księżniczki. Styl ten to bowiem możliwość spełnienia marzeń z dzieciństwa poprzez przeniesienie się do krainy baśni i bajek.</p>
<p>zdjęcia: <a href="http://www.artdecor24.pl" target="_blank">www.artdecor24.pl</a></p>
---

Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/">www.Artelis.pl</a>